Dni Kultury Polskiej w Białej Cerkwi

9 października 2012 in Publikacje

Dwie słynne daty w Białej Cerkwi

Na jubileuszową uroczystość zawitało mnóstwo gości

Dwie znamienne daty obchodzi w tym roku Stowarzyszenie Kultury Polskiej w Białej Cerkwi – swoje 15-lecie oraz 200-lecie urodzin Zygmunta Krasińskiego, imię którego nosi. Właśnie jego szlak twórczy stał się jednym z głównych tematów jubileuszowych uroczystości, które odbyły się 21 maja 2012 roku. Do Białej Cerkwi przybyły delegacje z różnych miast, dziennikarze, przedstawiciele polskich stowarzyszeń narodowo-kulturalnych, w tym p.o. prezesa Związku Polaków na Ukrainie Antoni Stefanowicz.
Otwierając święto, jego gospodarz, Zasłużona dla Kultury Polskiej, prezes SKP Helena Chomenko przywitała wszystkich gości i uczestników, przybliżając im (na wstępie) w ciekawej multimedialnej prezentacji – postać patrona organizacji Z. Krasińskiego – jednego z „poetów-proroków”, który obok Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego zaliczany jest do grona tzw. Trzech Wieszczów literatury polskiej – najwybitniejszych twórców polskiego romantyzmu.
Świąteczny koncert odbywał się w przytulnym pomieszczeniu Akademickiego Obwodowego Teatru Muzyczno-Dramatycznego im. P. Saksagańskiego, gdzie zebrało się wielu widzów, którzy z dużym zainteresowaniem oglądali występy zarówno miejscowego zespołu wokalnego, jak i tych artystów i zespołów artystycznych, które przyjechały z innych miejscowości na Ukrainie.

Z atrakcyjnego repertuaru zespołu wokalnego „Biała Cerkiew” największe brawa zebrała piosenka „Na drugi brzeg”

Wystąpili też oczywiście gospodarze. Od kilku lat przy Stowarzyszeniu działa zespół wokalny pod kierownictwem Heleny Chomenko, noszący imię miasta – „Biała Cerkiew”, posiadający w swoim repertuarze wiele piosenek ludowych i estradowych, którymi urozmaicił on nowy, ciekawy program świąteczny.
Jak zawsze żarliwie i z wesołym dziecięcym ferworem wystąpił Zespół Pieśni i Tańca „Polanie znad Dniepru” z Kijowa pod kierownictwem Zasłużonej dla Kultury Polskiej Łesi Jermak.

Lokalni dziennikarze oblegali prezesa Helenę Chomenko i p.o. prezesa Związku Polaków na Ukrainie Antoniego Stefanowicza

Pieśń „Melodia” do słów Z. Krasińskiego i nut F. Chopina zabrzmiała w wykonaniu Zasłużonej dla Kultury Ukrainy i Polski Wiktorii Radik, pod akompaniament pianisty Aleksandra Polaczka z Kirowogradu. Podczas koncertu widzowie wysłuchali także wspaniałych wierszy Z. Krasińskiego ujętych w utworach muzycznych, a dzięki młodziutkiej, utalentowanej pianistce Marii Polaczok, zanurzyli się w czarowny świat muzyki klasycznej.
Na zakończenie wieczoru p.o. prezesa Związku Polaków na Ukrainie Antoni Stefanowicz w imieniu Kierownika Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Kijowie Radcy Rafała Wolskiego za 15-letnią owocną pracę w dziedzinie promowania kultury polskiej przekazał na ręce prezes Heleny Chomenko Dyplom Uznania oraz okolicznościowe prezenty.

Końcowym akordem święta była interesująca wycieczka po unikatowym, znanym nie tylko na Ukrainie, Państwowym Parku Dendrologicznym „Aleksandria” zorganizowana przez gospodarzy imprezy, którzy uznali, iż być w Białej Cerkwi i nie zwiedzić tej perły architektury parkowej, byłoby prawdziwym grzechem. Stąd też goście z wielkim zadowoleniem zapoznali się z „Aleksandrią”, pospacerowali jej ścieżkami słuchając zawiłej historii jej stworzenia, którą opowiedziała prezes Helena Chomenko i rozjechali się do swoich miast, wzbogaceni o niezapomniane wrażenia, zaczerpnięte w tak znakomitym mieście, jak Biała Cerkiew!

Wywiad z Prezesem Stowarzyszenia Kultury Polskiej im. Z. Krasińskiego w Białej Cerkwi Heleną Chomenko

– Pani Heleno, 15 lat – to solidny jubileusz, Stowarzyszenie za te lata już w całości się sformowało, wyznaczając główne kierunki działalności. Jakimi rezultatami szczycicie się najbardziej?
– Przede wszystkim, naszą wizytówką jest dziś zespół wokalny „Biała Cerkiew” (chórmistrz Ludmiła Burłaj, koncertmistrz Zasłużona dla Kultury Polskiej Irena Lewiszczenko), który już wiele lat uczestniczy w różnorakich konkursach i festiwalach kultury polskiej, przeprowadzanych na Ukrainie i w Polsce. Również cieszy nas pomyślne funkcjonowanie sobotniej szkoły polskiej, w której obecnie uczy się 36 dzieci w różnym wieku. Zajęcia odbywają się w klasach Pierwszej Ogólnokształcącej Szkole miasta, z którą nasze Stowarzyszenie współpracuje już od 15 lat. W szkole sobotniej pracuje kilku wykładowców, m.in.: języka polskiego naucza Halina Porębska, nauczycielka, która przyjechała z Polski, zaś etnografię i kulturologię wykładam ja. Systematycznie przeprowadzamy z dziećmi rozmowy tematyczne o polskich pisarzach, poetach, o ciekawych miejscach i miejscowościach w Polsce, o tradycjach, uprzystępniając im tym samym kulturę polską.
– Co za te lata zapamiętało się Pani szczególnie, które wydarzenia były wyjątkowo ważne w życiu Stowarzyszenia?
– Przede wszystkim, odsłoniliśmy szeroką warstwę polskiej kultury i wszystko co robimy, jest dla nas ważne i ciekawe, ponieważ dzieje się to nie dla „odfajkowania”, a dla pogłębienia erudycji własnej oraz innych. To nasz motyw przewodni. Staramy się nie powtarzać – wymyślamy nowe tematy spotkań, a także formy ich przeprowadzenia: to urządzamy dla dzieci spotkania przy ognisku w lesie z kiełbaskami (np. z okazji zakończenia sobotniej szkoły), to przeprowadzamy pogadanki, wieczory tematyczne, konferencje naukowe, a to, po prostu – urządzamy wieczory wypoczynkowo-rozrywkowe z wesołymi zabawami, skeczami itp.
– Czyli można powiedzieć, że praca przynosi wam satysfakcję?
– Tak, oczywiście! Przez pierwsze pięć lat my, jako Stowarzyszenie, staraliśmy się naszą obecność zasygnalizować społeczności miejskiej. Teraz, kiedy nasze stowarzyszenie stało się już dość znanym i nie tylko w Białej Cerkwi, więcej czasu możemy poświęcić zaspokojeniu indywidualnych aspiracji.
– Zazwyczaj w polskich stowarzyszeniach, niestety widzimy, iż większość stanowią ludzie w starszym wieku. A jak jest u was?
– Akurat bardzo cieszymy się z tego, że w ostatnie lata w naszych szeregach właśnie młodych ludzi jest coraz więcej. W tej chwili u nas młodzież – to ponad 60 osób. Niektórzy z nich nawet, że tak powiem, wyrośli na naszych oczach. A to, że młodzież garnie się do nas jest najlepszym świadectwem tego, że jest u nas ciekawie, że jesteśmy na dobrej drodze.

(DK.)